تفاوت کارت بازرگانی حقیقی و حقوقی

 تعداد بازدید :  37
 زمان مطالعه :  7 دقیقه

کارت بازرگانی یکی از مهم‌ترین مستندات قانونی برای هر فرد یا شرکتی است که قصد انجام فعالیت‌های صادرات و واردات را دارد. طبق ماده 3 قانون مقررات صادرات و واردات، هر شخص ایرانی برای ورود به عرصه تجارت نیاز به داشتن کارت بازرگانی دارد. اما با وجود اهمیت این کارت، بسیاری از افراد به دلیل…

کارت بازرگانی حقیقی و حقوقی

کارت بازرگانی یکی از مهم‌ترین مستندات قانونی برای هر فرد یا شرکتی است که قصد انجام فعالیت‌های صادرات و واردات را دارد. طبق ماده 3 قانون مقررات صادرات و واردات، هر شخص ایرانی برای ورود به عرصه تجارت نیاز به داشتن کارت بازرگانی دارد. اما با وجود اهمیت این کارت، بسیاری از افراد به دلیل نداشتن اطلاعات کافی، از جزئیات آن آگاهی ندارند. بنابراین، این مقاله به بررسی جامع کارت بازرگانی، تفاوت‌های میان کارت‌ بازرگانی حقیقی و حقوقی، مزایا و معایب هر یک، تغییرات قانونی اخیر و مراحل دریافت این کارت می‌پردازد.

کارت بازرگانی حقیقی به نام هر شخص متقاضی صادر می‌شود و شماره آن برابر با کد ملی فرد است. بر این اساس با کد ملی افراد که همان شماره اقتصادی فرد اشخاص حقیقی نیز میباشد، اداره دارایی می تواند تمام فعالیت‌های تجاری فرد را رصد کند.

یکی از بزرگ‌ترین مزایای کارت بازرگانی حقیقی، سهولت در دریافت آن است. به عنوان مثال، افراد می‌توانند بدون نیاز به تشکیل شرکت، مستقیماً به فعالیت تجاری بپردازند. این امر به ویژه برای افرادی که قصد دارند به صورت فردی کار کنند، بسیار حائز اهمیت است. از آنجایی که مدارک مورد نیاز برای این کارت کمتر از کارت حقوقی است، متقاضیان به راحتی می‌توانند فرآیند ثبت‌نام و دریافت کارت را طی کنند.

اما این نوع کارت معایبی نیز دارد. یکی از مشکلات اصلی آن، محدودیت در دریافت تسهیلات و اعتبارات است. به طور کلی اعتبار کارت بازرگانی حقیقی در مقایسه با کارت حقوقی کمتر است و در زمان درخواست تسهیلات بانکی، بانک‌ها به این موضوع توجه می کنند.

کارت بازرگانی حقوقی به شرکت‌ها تعلق دارد و می‌تواند شامل انواع شرکت‌های بازرگانی، تولیدی و دیگر شرکت‌ها باشد. این کارت به شرکت اعتبار بیشتری می‌بخشد و می‌تواند در دریافت تسهیلات بانکی و ضمانت‌نامه‌ها موثر باشد.

کارت بازرگانی حقوقی به دلیل تعلق به یک نهاد حقوقی، می‌تواند در فعالیت‌های بزرگ‌تر و تجاری مؤثرتر باشد. یکی از مزیت‌های کلیدی این کارت، اعتبار بالاتر آن در مقایسه با کارت حقیقی است. بانک‌ها و مؤسسات مالی معمولاً به شرکت‌ها با کارت بازرگانی حقوقی بیشتر اعتماد می‌کنند و تسهیلات بهتری به آن‌ها ارائه می‌دهند. همچنین، این کارت امکان گسترش فعالیت‌های تجاری را برای شرکت‌ها فراهم می‌آورد و به آن‌ها کمک می‌کند تا با برندهای معتبر جهانی ارتباط برقرار کنند.

در عین حال، پروسه دریافت کارت بازرگانی حقوقی ممکن است پیچیده‌تر از کارت حقیقی باشد. متقاضیان باید مدارک بیشتری ارائه دهند و ممکن است نیاز به طی مراحل اداری بیشتری داشته باشند. همچنین، هزینه‌های تشکیل شرکت و نگهداری آن نیز بر عهده مدیران است که ممکن است بار مالی بیشتری را به همراه داشته باشد.

تفاوت اصلی بین کارت بازرگانی حقیقی و حقوقی در نحوه صدور، سطح اعتبار و کاربرد آن‌هاست. کارت بازرگانی حقیقی به راحتی قابل دریافت است و برای فعالیت‌های فردی مناسب‌تر است. اما کارت بازرگانی حقوقی به شرکت‌ها اعتبار بیشتری می‌دهد و می‌تواند در فعالیت‌های تجاری بزرگ‌تر مؤثر باشد. به‌طور کلی، افرادی که قصد دارند فعالیت‌های تجاری خود را گسترش دهند، باید به کارت بازرگانی حقوقی توجه بیشتری داشته باشند.

کارت‌های بازرگانی حقیقی و حقوقی در مواردی مانند واردات کالا از مناطق آزاد، صادرات کالاهای مجاز و ارتباط با تاجران خارجی، شرکت در نمایشگاه‌های بین‌المللی و الزام عضویت در اتاق بازرگانی، تفاوتی با یکدیگر ندارند؛ اما یکی از تفاوت‌های مهم بین این دو نوع کارت در نرخ مالیات آنهاست.

اشخاص حقوقی، صرف نظر از میزان درآمدشان، باید ۲۵ درصد مالیات بر درآمد پرداخت کنند. این در حالی است که برای اشخاص حقیقی، نرخ مالیات بر درآمد به صورت پلکانی و بر اساس درآمد سالانه آنها تعیین می‌شود. طبق ماده ۱۳۱ قانون مالیات‌های مستقیم در سال ۱۴۰۳، نرخ مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی به شرح زیر است:

  • برای درآمد تا ۵۰۰ میلیون ریال، نرخ مالیات ۱۵ درصد؛
  • برای درآمد مازاد ۵۰۰ میلیون ریال تا ۱ میلیارد ریال، نرخ مالیات ۲۰ درصد؛
  • برای درآمد مازاد ۱ میلیارد ریال، نرخ مالیات ۲۵ درصد.

علاوه بر این، تبصره‌ای وجود دارد که به ازای هر ۱۰ درصد افزایش درآمد مشمول مالیات نسبت به سال گذشته، یک واحد درصد و حداکثر تا پنج واحد درصد از نرخ‌های مذکور کاسته می‌شود، به شرطی که بدهی مالیاتی سال قبل تسویه شده و اظهارنامه مالیاتی در مهلت مقرر تسلیم گردد. در نظر داشته باشید که صرف دریافت و داشتن کارت بازرگانی شما را مشمول پرداخت مالیات نمی‌کند و درآمد حاصل از فعالیت‌های تجاری اشخاص حقیقی و حقوقی نیاز به پرداخت مالیات دارد.

در سال‌ اخیر یعنی سال 1403، تغییرات قانونی در فرآیند دریافت کارت بازرگانی به وجود آمده است. به عنوان مثال، حداقل سن برای دریافت کارت به 20 سال کاهش یافته ولی پیش از این، افراد لازم بود حداقل 23 سال سن داشته باشند. این تغییر به جوانان این امکان را می‌دهد که زودتر به فعالیت‌های تجاری بپردازند.

علاوه بر این، تا قبل از سال 1403، متقاضیان برای دریافت کارت بازرگانی ملزم به ارائه کارت پایان خدمت یا معافیت بودند. اما اخیرا، این شرط برداشته شده است و به همین دلیل، روند دریافت کارت برای مردان جوان تسهیل شده است.

تغییرات دیگری نیز در روند اجاره‌نامه و مدارک لازم برای دریافت کارت بازرگانی ایجاد شده است. به عنوان مثال، در سال 1403 دیگر نیازی به گرفتن شناسه یکتای اجاره‌نامه نیست که این امر به تسهیل بیشتر فرآیند کمک می‌کند.

  1. جستجو در سامانه: متقاضی باید به سایت mojavez.ir مراجعه کرده و در قسمت جستجو عنوان “کارت بازرگانی” را جستجو کند.
  2. مطالعه راهنما: پس از جستجو، در صفحه نتایج، راهنمای دریافت کارت بازرگانی را مطالعه کند. این راهنما شامل اطلاعات لازم و مدارک مورد نیاز است.
  3. تهیه مدارک: متقاضی باید مدارک لازم شامل شناسنامه، کارت ملی، مدرک تحصیلی، و دیگر مدارک مورد نیاز را تهیه کند.
  4. قبولی در آزمون: در برخی موارد، متقاضی باید در آزمون‌های مربوط به اتاق بازرگانی شرکت کند و در آن‌ها موفق شود.
  5. ارسال درخواست: در انتهای صفحه، متقاضی باید روی گزینه “درخواست صدور مجوز” کلیک کند و مراحل بعدی را دنبال کند.
  6. دریافت کارت: پس از طی مراحل و تأیید مدارک، متقاضی می‌تواند کارت بازرگانی خود را در مدت یک تا دو هفته دریافت کند.
دریافت کارت بازرگانی از درگاه ملی مجوزها
دریافت کارت بازرگانی از درگاه ملی مجوزها

کارت بازرگانی ابزاری کلیدی برای هر فرد یا شرکتی است که به فعالیت‌های تجاری مشغول است. شناخت تفاوت‌های کارت‌های حقیقی و حقوقی و روند دریافت آن، به تجار کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری اتخاذ کنند و از مزایای قانونی آن بهره‌برداری کنند.



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *