تعرفه ترجیحی چیست؟

 تعداد بازدید :  52
 زمان مطالعه :  5 دقیقه

در دنیای تجارت بین‌الملل، انواع مختلفی از سیاست‌ها و ابزارهای اقتصادی وجود دارند که به کشورهای مختلف این امکان را می‌دهند تا مبادلات تجاری خود را تسهیل کرده یا از آن حمایت کنند. یکی از این ابزارها، تعرفه‌های ترجیحی است که نقش بسیار مهمی در تسهیل تجارت و تقویت روابط اقتصادی بین کشورها دارند. در…

تعرفه ترجیحی

در دنیای تجارت بین‌الملل، انواع مختلفی از سیاست‌ها و ابزارهای اقتصادی وجود دارند که به کشورهای مختلف این امکان را می‌دهند تا مبادلات تجاری خود را تسهیل کرده یا از آن حمایت کنند. یکی از این ابزارها، تعرفه‌های ترجیحی است که نقش بسیار مهمی در تسهیل تجارت و تقویت روابط اقتصادی بین کشورها دارند. در این مقاله، به بررسی مفهوم تعرفه ترجیحی، نحوه عملکرد آن و اهمیت آن برای کشورها پرداخته می‌شود.

حقوق ورودی به مبلغی اطلاق می‌شود که از واردکنندگان کالا به کشور دریافت می‌شود. این مبلغ معمولاً درصدی از ارزش کالا یا مبلغی ثابت است که دولت‌ها به‌منظور حمایت از صنایع داخلی یا کسب درآمد از تجارت خارجی وضع می‌کنند. حقوق ورودی می‌تواند به‌طور مستقیم بر قیمت کالاهای وارداتی تأثیر بگذارد و در برخی موارد ممکن است مانع از واردات کالاهای خاص به کشور شود.

تعرفه‌های ترجیحی به نوعی از تعرفه‌های گمرکی گفته می‌شود که در آن برخی کشورها به کشورهای خاصی اجازه می‌دهند که کالاهای خود را با تعرفه‌ای پایین‌تر از سایر کشورها وارد کنند. این اقدام به‌منظور حمایت از کشورهای خاص، افزایش تجارت و تقویت روابط اقتصادی میان آن‌ها صورت می‌گیرد. این تعرفه‌ها می‌توانند به‌صورت موقتی یا دائمی وضع شوند و به‌طور معمول در قالب موافقت‌نامه‌های تجاری و اقتصادی بین کشورهای مختلف شکل می‌گیرند.

تعرفه‌های ترجیحی معمولاً در چارچوب موافقت‌نامه‌های تجاری میان دو یا چند کشور وضع می‌شوند. این تعرفه‌ها به کشورهای واردکننده کالا اجازه می‌دهند تا کالاها را از کشورهای خاص با تعرفه پایین‌تر وارد کنند. این نوع سیاست اقتصادی به‌ویژه در مبادلات تجاری بین کشورهای پیشرفته و در حال توسعه بسیار رایج است. در این فرآیند، کشورهایی که در شرایط اقتصادی نابرابری قرار دارند، می‌توانند از این تعرفه‌ها بهره‌مند شوند و بدین‌وسیله کالاهای خود را به‌راحتی و با هزینه کمتر به بازارهای جهانی صادر کنند.

در این راستا، این سیاست معمولاً در قالب طرح‌های حمایتی از کشورهای در حال توسعه توسط کشورهای پیشرفته صنعتی قرار می‌گیرد. کشورهایی که در حال توسعه هستند، ممکن است به دلیل نداشتن توانایی‌های تولیدی کافی، نتوانند محصولات خود را به‌طور رقابتی به کشورهای دیگر صادر کنند، و تعرفه‌های ترجیحی می‌تواند به‌عنوان یک حمایت اقتصادی مهم برای این کشورها در نظر گرفته شود.

یکی از نکات اساسی در استفاده از تعرفه‌های ترجیحی، شناسایی کشور مبدأ کالا است. برای استفاده از تعرفه‌های ترجیحی، لازم است که کالاها از کشوری که از این تعرفه‌ها برخوردار است، وارد شوند. در این زمینه، گواهی مبدأ یا “Certificate of Origin” اهمیت زیادی دارد. بدون این گواهی، هیچ کشوری قادر نخواهد بود از مزایای تعرفه‌های ترجیحی بهره‌مند شود.

  1. تعرفه‌های ترجیحی یک‌جانبه: در این نوع، یک کشور تعرفه‌های خود را برای واردات کالا از کشور خاصی کاهش می‌دهد. این نوع تعرفه‌ها معمولاً در حمایت از کشورهای در حال توسعه از سوی کشورهای پیشرفته وضع می‌شود.
  2. تعرفه‌های ترجیحی دوطرفه یا چندجانبه: در این نوع، دو یا چند کشور به توافق می‌رسند که تعرفه‌های وارداتی خود را برای کالاهای خاص از یکدیگر کاهش دهند. این توافقات می‌تواند در قالب موافقت‌نامه‌های تجاری یا پیمان‌های اقتصادی ایجاد شود.
  3. تعرفه‌های ترجیحی چندجانبه در چارچوب سازمان‌های بین‌المللی: در این نوع توافقات، کشورهای عضو سازمان‌های تجاری مانند سازمان جهانی تجارت (WTO) ممکن است با یکدیگر موافقت کنند که تعرفه‌های وارداتی خود را برای برخی کالاها کاهش دهند تا تجارت آزادتر و رقابتی‌تر شود.
  1. توسعه صادرات: تعرفه ترجیحی می‌توانند به کشورها کمک کنند تا بتوانند کالاهای خود را با هزینه کمتر به کشورهای دیگر صادر کنند و این امر موجب افزایش صادرات و رونق اقتصادی کشورها می‌شود.
  2. حمایت از صنایع داخلی: کشورهای توسعه‌یافته از تعرفه‌های ترجیحی به‌عنوان ابزاری برای حمایت از صنایع داخلی خود استفاده می‌کنند و این امر به رشد و توسعه اقتصاد داخلی کمک می‌کند.
  3. تقویت روابط اقتصادی: این تعرفه‌ها می‌توانند به تقویت روابط اقتصادی بین کشورهای مختلف کمک کرده و زمینه همکاری‌های بلندمدت در زمینه‌های تجاری، صنعتی و فناوری فراهم کنند.


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *